Pedra da Arca data do período entre o 3500 e o 2700 a.C., a fase de máximo esplendor da cultura megalítica.
Aínda se conserva parte da mámoa (terra que recubría o dolmen), na que se aprecian os restos dunha coraza de pedras.
É un dos dólmenes máis grandes de Galicia, con cámara poligonal e corredor orientado cara ao leste.
Consta dunha pedra de cuberta, que está partida á metade (o negativo do barreno aínda é visible no centro da liña de fractura) e seis chantos verticais que lle serven de soporte.
A cuberta ten unha lonxitude de 4 metros por un largo de 1,80 metros, cun grosor medio de 70 cm.
En canto aos chantos, o máis alto mide 2,50 metros por 1,90 metros de largo e o máis pequeno, 1,90 metros de alto por 1 metro de largo.
Se é máis de leiendas e de misterio, hai que saber que a tradición conta que unha mora construíu Pedra da Arca.
Fíxoo cargando as pedras na cabeza mentres filaba e daba de mamar a un neno.
