É unha gran mole de granito localizada no monte do Brazal, na beira oeste do camiño que sae do lugar do Logoso en dirección sur, bordeando o castro do mesmo nome.
Pódese dicir que é un dos poucos monumentos caprichosos da natureza que se mantén intacto despois de millóns de anos aguantando multitude de agresións naturais como chuvia, vento, terremotos, etc., e algunha que outra polo home, manténdose en equilibrio estable ata os nosos días.
Cunha superficie de apoio de 0,5 metros de radio sobre a súa base inferior de granito de forma semiesférica de 2 metros de radio, soporta o peso de máis de 150 toneladas.
O seu centro de gravidade coincide co punto tanxente de ambas, eixe principal de equilibrio.
Na súa superficie superior ten tres pilones cilíndricos, socavados pola erosión da chuvia e o vento.
Un delas, de 0,48 metros de profundidade e 0,8 metros de diámtero, mantén auga durante case todo o ano.
Tamén se pode observar, a caballo da mole, un pequeno bloque de granito solto, que en realidade eran dous, un delas foi tirado ao solo.
Atópase moi cerca do Camiño de Santiago a Fisterra-Muxía.
Ademais, ao gañador da 12ª etapa da Volta España 2012 no miradoiro do Ézaro, Joaquim Rodríguez “Purito”, entregouselle un trofeo que era unha réplica desta pedra.
