A Fornela dous Mouros é un dos dólmenes máis singulares da Costa da Morte.
Non ten mámoa (túmulo de terra), nin corredor e a súa cámara presenta unha peculiar forma de caseta moi sinxela formada por tres losas verticais de pedra e unha cuarta que fai a función de tellado.
Estas características son moi similares a outro dos megalitos importantes deste territorio, a Casota de Freáns (Vimianzo).
O seu tamaño “reducido” tamén é inusual, polo menos en relación con outros megalitos, con só 1,35 metros de alto e 2,70 metros de largo.
Esta circunstancia, xunto co feito de que se encontra nun terreo moi pedregoso, non apto para enterramentos, fixo pensar a algúns investigadores que se podería non tratar dun dolme.
En calquera caso, a súa forma sinxela recorda ás cistas megalíticas, posteriores aos clásicos dólmenes de cámara e corredor, xeralmente datadas no segundo milenio a. C, a inicios da Idade do Bronce.
Estes monumentos terían funcionado como enterros individuais e polo xeral carecían da monumentalidade dos grandes dólmenes de corredor.
